Pagjumësia lind nga faktorë të ndryshëm të cilët vijnë nga rrethana e shkaqe nganjëherë të pashpjegueshme. Kjo ekspozitë është  frymëzuar kryesisht nga marrëdhënia që artisti krijoi gjatë përjetimit vetmitar të gjendjes së tij. Një mendje krijuese nuk fle kurrë, ashtu sikurse as vet arti nuk fle!
Artisti shprehet:
Ndikimi i mungesës së gjumit në krijimtarinë time më bënte të pyesja shpesh veten se si subkoshienca ime është aq e pranishme dhe aq krijuese në ato momente dhe pse pikërisht gjatë natës; pra kjo është  aq sa e bukur dhe e ” frikshme ” në të njëjtën kohë. Do ta ndaja këtë ekspozitë në “nën-cikle” ku në njërin është paraqitur “errësira” e më pas vijnë “ëndrrat me sy hapur”, “dashuritë platonike” dhe “vetmia”. Simbolikat janë të pranishme në veprat që përcjellin zhvillimin e dinamikave të kësaj ekspozite. Pas “ringjalljes” së periudhës së kaluar, kësaj here preken disa skuta të mistershme të jetës dhe mendjes njerëzore, por në një dimension koloristik të shumëngjyrshëm, plot harmoni brenda kësaj dhome boshe dhe të heshtur të pagjumësisë. I vërtetë dhe i sinqertë në atë çka krijoj, ku nuk e fsheh dot atë që përjetoj…